සඳපාට සොරාගෙන
කොඳ මලිති පිපෙන්නේ
සඳක සඳ හිනැහිලා
මට කතා කරන්නේ
නෙතුපියන් යට රැඳුණු
ඔබේ රුව මවමි මා
බොඳ වලා මීඳුමේ
ඔබ ඇවිත් හිනැහෙනා
ඔබ දකින පුර සඳයි
මම මෙහේ දකින්නේ
ඔබ කෙතෙක් දුර වුවත්
මා ළඟයි සිතෙන්නේ
No comments:
Post a Comment
මා මෙන් ම සිතන පතන මිනිසුන් පිරිසක් තවමත් හුස්ම ගනිමින් සිටිනවා යන හැඟීම පමණක්, මේ ජීවිතයෙන් හා ලෝකයෙන් පලායෑමේ චේතනාවෙන් මා මුදවාලන එක ම නිදහසට කරුණයි. මා ඔබ මත විශ්වාසය තබමි.