මගේ කවිය හා ඇගේ කවිය (කවි ලියන සොඳුරු හිත නපුරුයි ද ඔය තරම් )

ඔය ගැඹුරු නෙත් දෙකේ මගෙ රුව ම පෙනෙනකං

ඔබෙ සුසුම් රැල් වැදී මගේ මුව තෙමෙනකං

රත්තරං පපුතුරෙහි මොහොතකට හිස හොවන්

ආදරය විඳින්නට අවසරද මට කියන්

ඔය සුරතෙ එල්ලිලා ළදැරියක් වාගෙ මං 

දුර අහසෙ ඉගිලෙමී කිරිලියක වෙස් අරං 

ඒ හීනෙ මට දෙන්න ලෝබ වෙන්නට තරම් 

කවි ලියන සොඳුරු හිත නපුරුයි ද ඔය තරම්

රටා ඇඳි සුදෝ සුදු හද මළුව හැඩිකරං 

පෙර තැබූ පා කැලලි අමතකව යන තරම් 

පුන් පෝයදා අහසෙ නැඟුණු සඳවත ලෙසින් 

ඔබෙ ලොවට එළිය දෙමි පිලිගන්න මා ඉතින්