මේ පොලොව තෙත්කරමි ලේ කඳුළු දහඩියෙන්
තෙරක් නැති කම්කටොලු පිලිගනිමි සිනහවෙන්
ජීවිතය හැර නොයමි සොඳුරියේ නුඹ නමින්
නළලතේ දෙතොල් පෙති තිලක රූ අඳින්නී
හදවතේ සෙනෙහසේ ගී කුරුටු ගාන්නී
නුඹ උකුල සිරියහන හිස හොවාගෙන ඉමී
මෙරක් බර ගැටලු පොදි සුළඟෙ පා කරනෙමී
මගේ ලෝකෙට එළිය සතුට සිනහව අරන්
කොහේ සිට ආවාද මිහිරියේ මට කියන්
මේ විඳින සියලු දෙය සිහිනයක් නොවේ නම්
ඇත්තට ම ජීවිතය සුන්දර ද මේ තරම්
නියමයි අපේ පැත්තටත් ඇවිල්ල යන්න
ReplyDelete