Wednesday, December 31, 2014
ආදරය නොදී මට දුන්නෙ ඇයි හදවතක්.....
21/12/2014
පමා වූ අතීතය හිත අස්සෙ හිරකරන්
සිත් රුහිරු තෙත් කලා පත් ඉරුව පෙඟෙනකං
ජීවිතය මා නුඹෙන් ඉල්ලුවේ එක දෙයක්
ආදරය නොදී මට දුන්නෙ ඇයි හදවතක්
ඔබේ කවුළුව මත්තෙ පිනි කඳුළු බිංඳුවක්
සුළඟ ගෙනැවිත් තැබූ මගෙ නෙතින් සොරාගත්
ඔබ දිහා බලාගෙන ඈ ඉන්නවානම්
සඳවතිය මගේ දුක ඈට ගොස් කියාපන්
ආදරය නොකීවේ ආදරය නිසාවෙන්
හැමදාම වෙන්ව ගිය තැන ඉන්නවා මං
ඔබ යලිත් හමුවන්න එකම එක වතාවක්
නොසඟවා කියන්නට එකම එක කතාවක්
Tuesday, October 28, 2014
කවුරුන්ද මා
ඔබ
මා සමඟ ගත කල
දින මිනිත්තු කිහිපය මත
මා කවුදැයි
තීරණය කිරීමට ප්රථම
බසින්න මාගේ සපත්තුවට
හිරිවැටුණු දෙපා සනහාලූ;
පිය මනින්න මා සමඟ
ඒ අඳුරු මාවත්වල
ගොරබිරම් වැස්සට
ගුලිවෙන්නට තැනක් නොපෙනෙන.
තනිවෙන්න මා සමඟ
මුහුදු තෙර ගල්කුල මත;
විඳිමු ඒ අරුණ හිරු කෙඳිති
දෑස් පෙති පියාගෙන
හරිම උණුසුම් නේද?
ගිල්වන්න ඔය අත්
මගේ අත් වැසුමට
රළු කරගැට සඟවාලූ;
දහඩියෙන් තෙත ඇති,
සොඳුරු මතක සටහන්
පොරොන්දු වූයේ නෑ ඔබට.
මී ඔඩම් හප්පන්නට එන්න
මේ මිහිරි මිනිසුන් සමඟ;
ඇදදමා මා මිටියාවතට
අත්වැල් බැඳ ගී ගැයූ.
හැඳගන්න මාගේ කබාය
පෑරුණු හදවත සඟවාලූ.
ඈ සමඟ මිමිණූ වදන්
ඔබට නෑසෙන්න ඇති
බොඳ මීඳුම් පටලයක්
හදේ රැඳි රූ ඇගේ.
සෑම කෙනෙකුට ම
කතාවක් ඇත
කියන්නට සිතේ සිරවූ.
ජීවත් වූ පසු
ඔබ
මගේ ජීවිතය
හැකිවේවි හඳුනාගන්නට
කවුරුන්ද මා.
Sunday, October 5, 2014
තුරුළු කර විඳ ගනිමි මේ මිහිරි දඬුවම්.
ඉඳු නීල නෙතු කවුළු මා දෙසට හැරපියන්
නින්ද නැති සිහිනයක ඔබ මාව සිරකරන්
මේ සුවඳ ආදරය අයිති මා හට නම්
තුරුළු කර විඳ ගනිමි මේ මිහිරි දඬුවම්.
හද මැදුර දොර අගුළු ඔබට හැර දමන්නට
මේ වසත් කාලයයි ඔබ ඇවිත් නැහැ තවම
සඳවතිය මා ළඟයි පියවරක් ගානේ ම
මං නැතිව පාළුවක් නොදැනුනිද ඔය හිතට.
සියක් මල් මියෙද්දෙන් හද පුදසුන මත්තේ
නොපිදූ මලක සුවඳට සිත ලතැවෙන්නේ
ඔබ කෙරේ බැති සිතින් මම මෙහේ මියෙන්නේ
මේ කඳුළු මගෙ නෙමෙයි ඔය ඇසට නොදෙන්නේ.
Saturday, July 26, 2014
හමුවනතුරු අප ආයෙත්...
අවසන් දිනයේ අවසන් මොහොතේ ඔබට නොකියා යන්නට ගිය මා නැවත ඔබ ළඟට පිය නැංවූයේ කුමන ඉන්ද්රජාලයකින්දැයි මට තවමත් නොතේරේ. දෙනෙතින් සිනා පා ඔබෙන් සමුගැනීමට ගිය මගේ අත අල්ලා සුභ පැතූ ඔය දෑත අල්ලා ගත්තේ නැවත අතහරින්නට නම් නොවේ.
ඔබ හා සිනාසී වචනයක් කතා කරන්නට දුටු සිහින කොතරම්ද; සැබෑ වූ ඒ සිහිනය මැද ඔබගේ ආදරය විඳින්නට මගෙ හිතේ ගැබ්බරව ඇති ආදරය ලෝබකමක් නැතිව ඔය අත්ල මත තබන්නට සිහින දකිමි විරාමයක් නොමැතිව.
දුහුවිල්ලකි බාධක ගල් පරුවත මිහිරි ගීයකි ඇනුම් බැනුම්ද ඔබ රුව හිත ළඟ තනි රකිනා විට. සිනාසෙමි මා තනිව ළදරුවෙකු ලෙස දුක කුමක්දැයි නොහඳුනන.
මා නිල් අහසේ පාවෙන දුහුලු වලාවක් කල, මඳ සුළඟේ නැලවෙන ලපල්ලක් කල මේ ආදරය රැක ගනිමි දිවි තුරාවට රැගෙන යමි සංසාරයෙන් සංසාරයට
හැමදාමත් ආදරෙන්...
හැමදාමත් ආදරෙන්...
Sunday, June 22, 2014
ඔබ නීල නෙතු ලඟ ....
ඔබ නීල නෙතු ලඟ
අසරණයි මා,
මගේ කවිකම.
උවම් සොයමි ද කොහේ
වචන ද
මගෙන් දුර ඈත විට.
සුමිතුරු මගේ පන්හිඳ
අවනත නෑ මට ම ද
අකුරක් නෑ ලියන්නේ
කුරුටු ගානවා විතරයි.
නිඳිගන්නේ කොහොම,
ඇසිපියා සයනයේ
යුද වැදුනා පමණයි;
සුසුම් ලෑවා විතරයි.
නෑ හිතේ තරහක්
හැංගුනාට සඳ කොමලිය
සුදු වලා සේද‘තර
සොරා යමි මේ අහසින්
මගේ ම විශ්වයට ඈතට
වසන්තයේ එක දවසක
හොවා මා දෝත‘තර
ඔබේ රූ මී අමා
පුරා බොමි මා නෙතු විත.
Monday, February 10, 2014
ඔබ ඉන්න පෙම් හීන සියුමැලිද කොයිතරම්.....
ඔබ ඉන්න පෙම් හීන සියුමැලිද කොයිතරම්
මුදු රෝස කොපුල් පෙති සිපගතිමි සියවරක්
ඔය නීල නෙත් කැළුම් යදින්නේ මාව නම්
දුරින් ඇයි මේ තරම් ඉවසන්න බෑ තවත්.
ඇසෙන හැම ගීයක් ම හද පතුල පෑරුවා
මුළු රෑ ම නිඳි නැතිව හිත හිතා විඳෙව්වා
මේ හීන එලි වෙන්නෙ කවර දින දෝ කියා
අකීකරු සුසුමකින් පපුව ඇවිලී ගියා.
අරමුණත් ගැන නොදැන ගෙවූ කල නිමාවී
ඇරඹුමද මාවතද නැවතුමද ඔබම වී
මේ හීනයක් නෙමෙයි සත්තක් ම පවසමී
ඔබ මගේ කරගනිමි ඉවසන්න සමනලී.
මුදු රෝස කොපුල් පෙති සිපගතිමි සියවරක්
ඔය නීල නෙත් කැළුම් යදින්නේ මාව නම්
දුරින් ඇයි මේ තරම් ඉවසන්න බෑ තවත්.
ඇසෙන හැම ගීයක් ම හද පතුල පෑරුවා
මුළු රෑ ම නිඳි නැතිව හිත හිතා විඳෙව්වා
මේ හීන එලි වෙන්නෙ කවර දින දෝ කියා
අකීකරු සුසුමකින් පපුව ඇවිලී ගියා.
අරමුණත් ගැන නොදැන ගෙවූ කල නිමාවී
ඇරඹුමද මාවතද නැවතුමද ඔබම වී
මේ හීනයක් නෙමෙයි සත්තක් ම පවසමී
ඔබ මගේ කරගනිමි ඉවසන්න සමනලී.
Monday, December 30, 2013
මේ වචන හැර නැත කිසිදු වස්තුවක් මා මෙතෙක් ඉතිරි කර
මැදියමේ නිඳි නැතිව තෙත් කරමි මා මේ පත් ඉරු තවමත්. නෑ සිතුම් නැවතුමක් නවතිනා තැනින් යලි යලිත් දළු දානවා විනා. ඔබ විසල් නෙත් කැළුම් අවදිව තබයි මා සිතුම් තවමත්. මට මා කවුදැයි කියා දුන්නේ ඔබයි; ඔබයි මා පෙරමඟ පහන් තරුවත්; පියවරක් ගානේ පෙනෙන සුභ ලකුණත්.
මොහොතක් මොහොතක් ගානේ ඔබ ගැන ම මා මැවූ ඒ මවුවත් සිතුවිලි කුසුමන් අසල පැරදුනාදෝ නිමල සඳ කිරණත්. පුදමි ඒ පිවිතුරු ආදරය උන්මාදිනිය ඔබ හට ම. කැපකලා මා ජීවිතය ම ඔබ කෙරෙහි සෙනෙහසින්. කිසිවක් නෑ මා අත ඉතිරිව, පරිත්යාගයක් මිස අයිතිකරගැනීමක් නොවන වග ආදරය, කියා දුන්නේ ඔබමයි. ඔබ වෙනුවෙන් ජීවත්වන්නට හුස්ම පොද පමණක් සිරකරගත්තා පපුව තුල, එපමණයි මා ළඟ ඉතිරිව. ඔබේ සිත සොරා යන්නට මේ වචන හැර නැත කිසිදු වස්තුවක් මා මෙතෙක් ඉතිරි කර, එයද වටිනා දෙයක් යැයි කිව හැකිනම් පමණක් ඔබට අයිතියක් ඇත එයට අවනත වන්නට.
මොහොතක් මොහොතක් ගානේ ඔබ ගැන ම මා මැවූ ඒ මවුවත් සිතුවිලි කුසුමන් අසල පැරදුනාදෝ නිමල සඳ කිරණත්. පුදමි ඒ පිවිතුරු ආදරය උන්මාදිනිය ඔබ හට ම. කැපකලා මා ජීවිතය ම ඔබ කෙරෙහි සෙනෙහසින්. කිසිවක් නෑ මා අත ඉතිරිව, පරිත්යාගයක් මිස අයිතිකරගැනීමක් නොවන වග ආදරය, කියා දුන්නේ ඔබමයි. ඔබ වෙනුවෙන් ජීවත්වන්නට හුස්ම පොද පමණක් සිරකරගත්තා පපුව තුල, එපමණයි මා ළඟ ඉතිරිව. ඔබේ සිත සොරා යන්නට මේ වචන හැර නැත කිසිදු වස්තුවක් මා මෙතෙක් ඉතිරි කර, එයද වටිනා දෙයක් යැයි කිව හැකිනම් පමණක් ඔබට අයිතියක් ඇත එයට අවනත වන්නට.
- 29/12/13
Subscribe to:
Posts (Atom)