මගේ ජීවන වෘත්තිය තරම් වෙන කිසිම දෙයකට මා මේ තරම් අවලාද අසා නොමැත. මගේ නෑයන්ට එය අවමානයක් ද මගේ පවුලේ අයට එය අගෞරවයක් ද විය. නමුත් මා, මා සමඟ සාමයෙන් පසු වූයෙමි. කිමද යත් මා ආශා කළ ජීවිතය මා මේ මොහොතේ ගත කරන බැවිනි.
ගෙලට සිර වූ ටයි පටි ද කදිමට යට කළ දිග අත් කමිස ද දිලිසෙන සපත්තු තුල ද මගේ ආත්මය සිරකිරීමට මා අකමැති වීමි. මට නිදහස් මිනිසෙකු වීමට අවශ්‍ය විනි. මගේ ජීවන සුවඳට මිනිසුන්ගේ දහඩිය සුවඳ මුසු වීම අපේක්ෂා කලෙමි. මා ප්‍රාර්ථනා කල සියලු දේවල් ජීවිතය විසින් මා හට ලබා දී ඇත.මා පෙර ආත්මයක් හෝ මතු ජීවිතයක් විශ්වාස නොකරන්නෙක්මි. මිනිසෙකුට ජීවිතය ලැබෙන්නේ එක වරක් පමනි. මා අත්ල මතුයෙහි ඇත්තේ එය ය. එය මා කැමති ලෙස ගෙවාදමමි. අනික් මිනිසුන්ට බියෙන් ඔවුන්ට අවශ්‍ය ආකාරයෙන් දිවි ගෙවීමට මා සූදානම් නොමැත. මගේ ජීවිතයට ඇඟිලි ගසන්නන්ට කීමට ඇත්තේ යකාට පලච්චාවෙ!!!
Tuesday, February 28, 2012
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment
මා මෙන් ම සිතන පතන මිනිසුන් පිරිසක් තවමත් හුස්ම ගනිමින් සිටිනවා යන හැඟීම පමණක්, මේ ජීවිතයෙන් හා ලෝකයෙන් පලායෑමේ චේතනාවෙන් මා මුදවාලන එක ම නිදහසට කරුණයි. මා ඔබ මත විශ්වාසය තබමි.