නිල්අහස සාගරය නොපෙනෙන්න වෙන්වෙලා
රජකරපු හිරු කුමරු සිහසුනද හැරගියා
ඈත දියඹට ගිහින් නැව් කඳක් තනිවෙලා
කොළඹ හුළඟට මගේ කටු ඔටුනු විසිකලා.
රළ පෙලක් පිටු පසින් රළ පෙලක් නැඟෙන්නේ
මේකුලක් පිටුපසින් මේකුලක් සරන්නේ
ලිහිණියෙක් පිටුපසින් ලිහිණියෙක් සරන්නේ
අද මගේ පිටුපසින් ඔබව නැහැ පෙනෙන්නේ.
මීවිතින් මත්නොවී මගේ නෙත් නිරුවතින්
පහන් කණුවක් දිලෙයි ගණදුරට පෙම්කරන්
කදෝපැණි එලියකට කසුන් හිරුරැස් කියන්
මේ ලෝකයෙන් වෙන් ව මේ සසර නිමකරම්.